Bijwerkingen bisfosfonaten en natuurlijke alternatieven
Bisfosfonaten zijn veel voorgeschreven geneesmiddelen voor de behandeling van osteoporose. Deze middelen geven echter ook frequent gastro-intestinale bijwerkingen (o.a. buikpijn, dyspepsie, constipatie, diarree, zure reflux) en bot-, spier- en gewrichtspijn. Daarnaast zijn er ernstige bijwerkingen bekend, waaronder perforatie, zweervorming of bloeding in het bovenste gedeelte van het maag-darmkanaal.
Recent zijn er aanwijzingen verkregen dat bisfosfonaten bij postmenopauzale vrouwen met osteoporose het risico op een hartritmestoornis kan verhogen. Verschillende studies wijzen op een toename van voorkamerfibrillatie of flutter* na een maand behandeling met een bisfosfonaat. Onlangs werden opnieuw aanwijzingen gevonden voor het verband tussen bisfosfonaten en hartritmestoornissen, na analyse van de gegevens van 40.253 vrouwen met osteoporose 1.
Een combinatie van calcium met vitamine D, vitamine K en magnesium zou een veilig alternatief kunnen bieden voor de preventie en behandeling van osteoporose2. Daarbij heeft vitamine K2 (menaquinon-7) de voorkeur, vanwege de specifiekere werking voor het botmetabolisme en tegelijkertijd voor de gezondheid van de bloedvaten.
Bij postmenopauzale vrouwen neemt de botresorptie toe ten opzichte van de botvorming, door de drastische daling van het oestrogeengehalte na de overgang. Bisfosfonaten verminderen de botresorptie door remming van de activiteit van botafbrekende cellen (osteoclasten).
Vitamine K2 stimuleert de botvormende cellen (osteoblasten) en remt de osteoclasten.
Daarnaast bevordert vitamine K2 de mineralisering van het botweefsel (botmatrix). Vitamine K2 activeert het boteiwit osteocalcine, dat er voor zorgt dat calcium op de juiste wijze in de botmatrix ingebouwd wordt en op zijn plaats gehouden wordt. Magnesium en vitamine D spelen elk een belangrijke rol voor de calciumhomeostase en zijn beide betrokken bij de
botstofwisseling. Magnesium is ook van invloed op de kwaliteit van het botkristal zodat het niet te bros wordt.
Door het wegvallen van de hormonale bescherming (oestrogeen) tegen hart- en vaatziekten na de overgang, stijgt ook het cardiovasculaire risico bij postmenopauzale vrouwen. Ook in deze situatie kunnen calcium met vitamine D, vitamine K2 en magnesium van nut zijn.
Vitamine D en vitamine K2 remmen kalkafzetting in de vaatwand en houden de slagaders elastisch3. Verder zijn vitamine D, magnesium en calcium betrokken bij de regulering van de bloeddruk.
Bronnen:
1. Michiels B. Orale bisfosfonaten en het risico van voorkamerfibrillatie en flutter bij vrouwen met osteoporose. Minerva 2010; 9(6): 72-72.
2. Yaegashi Y, Onoda T, Tanno K et al. Association of hip fracture incidence and intake of calcium, magnesium, vitamin D, and vitamin K. Eur J Epidemiol. 2008;23(3):219-25. Epub 2008 Jan 24.
3. Braam LA, Hoeks AP, Brouns F et al. Beneficial effects of vitamins D and K on the elastic properties of the vessel wall in postmenopausal women: a follow-up study. Thromb Haemost. 2004 Feb;91(2):373-80.
Bron: Nieuwsbrief Springfield
Bisfosfonaten zijn veel voorgeschreven geneesmiddelen voor de behandeling van osteoporose. Deze middelen geven echter ook frequent gastro-intestinale bijwerkingen (o.a. buikpijn, dyspepsie, constipatie, diarree, zure reflux) en bot-, spier- en gewrichtspijn. Daarnaast zijn er ernstige bijwerkingen bekend, waaronder perforatie, zweervorming of bloeding in het bovenste gedeelte van het maag-darmkanaal.
Recent zijn er aanwijzingen verkregen dat bisfosfonaten bij postmenopauzale vrouwen met osteoporose het risico op een hartritmestoornis kan verhogen. Verschillende studies wijzen op een toename van voorkamerfibrillatie of flutter* na een maand behandeling met een bisfosfonaat. Onlangs werden opnieuw aanwijzingen gevonden voor het verband tussen bisfosfonaten en hartritmestoornissen, na analyse van de gegevens van 40.253 vrouwen met osteoporose 1.
Een combinatie van calcium met vitamine D, vitamine K en magnesium zou een veilig alternatief kunnen bieden voor de preventie en behandeling van osteoporose2. Daarbij heeft vitamine K2 (menaquinon-7) de voorkeur, vanwege de specifiekere werking voor het botmetabolisme en tegelijkertijd voor de gezondheid van de bloedvaten.
Bij postmenopauzale vrouwen neemt de botresorptie toe ten opzichte van de botvorming, door de drastische daling van het oestrogeengehalte na de overgang. Bisfosfonaten verminderen de botresorptie door remming van de activiteit van botafbrekende cellen (osteoclasten).
Vitamine K2 stimuleert de botvormende cellen (osteoblasten) en remt de osteoclasten.
Daarnaast bevordert vitamine K2 de mineralisering van het botweefsel (botmatrix). Vitamine K2 activeert het boteiwit osteocalcine, dat er voor zorgt dat calcium op de juiste wijze in de botmatrix ingebouwd wordt en op zijn plaats gehouden wordt. Magnesium en vitamine D spelen elk een belangrijke rol voor de calciumhomeostase en zijn beide betrokken bij de
botstofwisseling. Magnesium is ook van invloed op de kwaliteit van het botkristal zodat het niet te bros wordt.
Door het wegvallen van de hormonale bescherming (oestrogeen) tegen hart- en vaatziekten na de overgang, stijgt ook het cardiovasculaire risico bij postmenopauzale vrouwen. Ook in deze situatie kunnen calcium met vitamine D, vitamine K2 en magnesium van nut zijn.
Vitamine D en vitamine K2 remmen kalkafzetting in de vaatwand en houden de slagaders elastisch3. Verder zijn vitamine D, magnesium en calcium betrokken bij de regulering van de bloeddruk.
Bronnen:
1. Michiels B. Orale bisfosfonaten en het risico van voorkamerfibrillatie en flutter bij vrouwen met osteoporose. Minerva 2010; 9(6): 72-72.
2. Yaegashi Y, Onoda T, Tanno K et al. Association of hip fracture incidence and intake of calcium, magnesium, vitamin D, and vitamin K. Eur J Epidemiol. 2008;23(3):219-25. Epub 2008 Jan 24.
3. Braam LA, Hoeks AP, Brouns F et al. Beneficial effects of vitamins D and K on the elastic properties of the vessel wall in postmenopausal women: a follow-up study. Thromb Haemost. 2004 Feb;91(2):373-80.
Bron: Nieuwsbrief Springfield
